Zoals ik al eerder heb aangegeven, is de eerste stap het lastigst doordat de meest recente informatie vaak nog niet online beschikbaar is vanwege de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp). Maar hoe begin je dan?
In het begin zul je veel met familieleden moeten praten. En als je geluk hebt, kom je iemand tegen die al eens begonnen is met het onderzoek naar zijn/haar voorouders (genealogie).
Vragen die je op weg kunnen helpen gaan bijvoorbeeld over opa’s en/of oma’s. En dan voornamelijk informatie als naam, woonplaats en wellicht zelfs een overlijdensjaar of datum. En met een beetje geluk heeft er iemand nog een overlijdenskaartje liggen.
Laat ze vooral over vroeger vertellen. Waar gingen ze vaak naartoe om op visite te gaan en wat weten ze zich nog van ooms en tantes te herinneren. Ieder beetje informatie kan vooral in het begin bijzonder waardevol zijn.
Een tip die ik je kan geven, is om een dergelijke vraag op een verjaardag te stellen, wanneer bijvoorbeeld meerdere familieleden bij elkaar zitten. Voor je het weet halen ze allerlei herinneringen op van vroeger!
Ook informatie die niet direct te maken heeft met de namen van personen zijn zeer interessant om bij te houden. Verhalen van vroeger kunnen een mooie achtergrond geven wanneer je later besluit om je onderzoek te publiceren in een familieboek.
Maak aantekeningen en probeer de informatie te groeperen. Probeer vervolgens gestructureerd onderzoek te gaan doen. Iets waar ik in het begin tegenaan liep, was dat het zo ontzettend leuk is als je scans van oude aktes ziet (met handtekeningen van je voorouders), dat je vervolgens als een razende aan het zoeken bent. En voor je het weet ben je helemaal kwijt wat je nu eigenlijk wilde weten.
Doe rustig aan en probeer eerst zo veel mogelijk informatie van 1 persoon te vinden. Houdt ook bij wat je hebt bekeken (welke archieven) en wat je hebt gevonden. Heb je een overzicht van de kinderen van de persoon, schrijf ze op om later te onderzoeken… doe dit niet direct.